《تکلیف آن برگ که عاشق نسیم شده بود چه میشود؟
هر چه می‌دود نمی‌رسد و سرانجام
لحظه‌ای به دنبال نسیم، از درخت بر زمین می‌افتد.
جا می‌ماند انگار
برای همیشه.》
+ من اما
افتادم، ساده‌لوحانه گمان کردم آزاد شدم. رها در باد. دریغ که ریشه‌ام، خانه‌ام را در جست‌وجوی باد گم کرده بودم. دریغ که برگی که از درخت می‌افتد، می‌میرد.
دریغ.
دریغ ,جا ,باد ,مانده ,درخت ,شدم ,دریغ که ,جا مانده ,از درخت ,که ریشه‌ام، ,در جست‌وجوی
درباره این سایت